Aireolia

-Cyan-

'Precies, dat is onzin,' antwoordde Cyan. 'Dus kom hier, voor ik het wel koud krijg.' Ze snapte niet waarom hij zich met de dekens bezighield, zover zij wist hadden ze nog prima gelegen. Niet dat het haar veel kon schelen of dekens ingestopt waren of niet, maar zover ze er om gaf, had er voor haar niets aan de dekens gedaan hoeven worden.

---

-Tobias-

'Oh maar dat ben je niet,' antwoordde hij met een glimlach. Misschien moest ik toch maar blijven, dacht hij toen de uitdrukking op haar gezicht zag. Ondanks dat hij er zich goed bewust van was dat het dan op niet zo'n nette zaken uit kon lopen, kon het hem eigenlijk weinig schelen. Ze had zelf ook niet geprotesteerd toen hij haar kuste, dus als ze er nu wel problemen mee zou hebben zou het een beetje raar zijn. En anders was het haar taak om te protesteren, niet de zijne. Als ze haar eer niet wilde bewaren, was dat haar keus en hij zou er heus niet om klagen.

Stan

"Ego?" Hij trok nieuwsgierig een wenkbrauw op en een klein lachje sierde om zijn lippen. "Vind je het zo erg om oppervlakkig genoemd te worden?"
Hij keek haar lichtelijk vanuit zijn ooghoeken aan terwijl hij de waas van het roodharige meisje dat Rinah genoemd werd zag wegstormen.
"Je zei zelf nog dat een ieder met macht of geld gekocht kan worden. Toch gaat dat voor mij, en het merendeel van de Striders niet op. Dus ja dat vind ik oppervlakkig. En voor je het vraagt. Nee ik ga je het niet zeggen, dan begrijp je het denk ik nog niet."

Rinah

"Begrepen kapitein!" Ze sprong via een van de kleinere schepen naar het grotere schip. Er waren genoeg touwen die ze kon gebruiken om met een gevaarlijke sprong aan te komen. Ze was niet de enige die er was zonder dat The Axis bij het grote schip was aangekomen. Ook enkele mannen droegen net als haar een met aan de riem of hielden die in de mond voor ze landen. Ze pakte het mes uit haar mond en ging op zoek naar de beste weg om buit te vinden.

'Oh maar dat ben je niet,' Zei tobias toen. Aaricia bloosde lichtjes en glimlachte nu meer verlegen. Ze keek enkele tellen naar de grond om toen weer op te kijken. "Ik zou het wel fijn vinden als je nog even kon blijven." zei ze toen. ze keek hem aan met haar blauwe ogen die langzaam aan iets meer begonnen te stralen. Weer voelde ze de vlinder sin haar buik toen ze ze naar hem keek.

-Tobias-

'Dan blijf ik nog even.' Voor hij het had gezegd, zat hij al naast haar. 'Wel netjes eten hoor, voor het koud wordt. Het is niet de bedoeling dat je straks gaat beweren hier slecht behandeld te zijn.' Hij gaf haar het bord aan. 'Ik hoop voor je dat je het lust want iets anders hebben we niet.'

Aaricia keek blozend toe hoe Tobias naast haar ging zitten 'Wel netjes eten hoor, voor het koud wordt. Het is niet de bedoeling dat je straks gaat beweren hier slecht behandeld te zijn.' Zei hij. Aaricia glimlachte toen ze het bord aan nam. op het bord laag een of andere vage smurrie. je kon niet echt zien wat het was geweest maar ze klaagde niet. 'Ik hoop voor je dat je het lust want iets anders hebben we niet.' vervolgde Tobias. "Bedankt." antwoorde Aaricia met een lieve schattige glimlach. ze pakte de lepel die erbij lag en nam een hap. hoewel het niet iets was wat ze thuis ook zou eten was ze gewend geraakt aan dit soort voedsel. en hoewel ze best rebelser wilde worden kon ze zich er niet over zetten om haar tafel manieren te laten varen. immers voelde het voor zichzelf ook prettiger om beschaafd te eten. Aaricia at rustig maar toen ze nouwelijks op de helft was merkte ze al dat ze bhoorlijk vol raakte.

Arion

Hij keek verward naar haar om. 'Uh, ja oké,' zei hij schoorvoetend. Behoedzaam begaf hij zich naar het hoofdeinde van het bed, waarna hij naast haar plaats nam onder de dekens. Hij durfde echter niet tegen haar aan te gaan liggen zonder haar toestemming, hoe verleidelijk warm ze ook was.

-Tobias-

Tobias zag dat ze in ieder geval meer dan één hap had genomen. Waarschijnlijk lust ze het dus wel. Hij liet haar rustig eten en bleef in stilte naar haar kijken, tot ze ongeveer halfweg was, toen kon hij het niet laten haar toch aan te spreken. 'En, wat vind je ervan?'

---

-Cyan-

Op het moment dat hij naast haar lag besloot ze ook maar gelijk goed gebruik van zijn warmte te maken door tegen hem aan te gaan liggen. 'Slaap lekker,' zei ze nog, voor ze haar ogen sloot. Cyan wist in ieder geval zeker dat zij heerlijk ging slapen.

Arion

Hij bleef stil liggen en genoot van haar lichaam dat tegen hem aan ging liggen. Onbedekte rondingen en een weldadige, haast vertrouwde, warmte. Zijn ogen vielen pas dicht toen hij zich ervan verzekerd had dat Cyan sliep, en hij voorzichtig een kus had gegeven.
'Toch houd ik van je, dwarskop,' fluisterde hij zacht.

-Cyan-

Ze werd wakker van de zon die in haar gezicht scheen. Cyan keek naast zich en zag Arion te liggen, haar gedachten gingen terug naar de vorige avond. Verdomme, dacht ze. Ze wilde zo snel mogelijk opstaan om te zien of de kan water er nog stond, helaas lukte het haar niet helemaal haar evenwicht te bewaren, waardoor ze terug in het bed viel. Gauw keek ze opzij, het leek erop dat Arion nog niet wakker was geworden, maar hij kon natuurlijk ook doen alsof. Bij een tweede poging lukte het haar wel overeind te komen. Snel liep ze naar de kan water toe, schonk ze wat in een beker en liep ze daarmee naar haar spullen om er een takje kruiden in te doen, daarbij zo goed mogelijk het water met haar handen verwarmend. Cyan was zich er bewust van dat het zo niet zo goed zou trekken als anders, maar het was maar dat ze iets binnen zou krijgen. Ze kon later op de dag misschien nog wel om heet water vragen om een fatsoenlijke thee te trekken, hoopte ze.

'En, wat vind je ervan?' vroeg Tobias toen ze op de helft was. Aaricia keek naar hem op en glimlachte. "Het is anders dan dat ik gewend ben, maar positief anders." zei ze met een glimlach. "Het is alleen wel wat veel moet ik eerlijk bekennen.." vervolgde ze toen wat voorzichtiger. ze wilde hem of de kok immers niet beledigen. Ze vroeg zich af of het niet onbeleefd was om te vragen, maar toen bedacht ze zich dat tobias haar juist aan spoorde rebelser te wordne en zich niet svan de regels aan te trekken. en dat hij veel zwaarder werk te doen had waarschijnlijk, en zelf vast nog wel wat kon gebruiken. Hij zei immers dat je moest eten wat je kreeg, maar ze zat echt te vol. "Heb jij misschien nog trek?" vroeg ze toen toch wat onwennig om die vraag te stellen.

-Tobias-

'Niet echt, maar misschien iemand anders wel. Ik kan het dadelijk vragen als ik het terugbreng.' Hij vond het raar dat ze aan zo weinig al genoeg had, maar het was haar keus, vond hij. Ze zou vanzelf wel wat meer trek krijgen als ze hier langer was, tenminste dat was wat hij verwachtte. 'En nog plannen voor vanavond?' Hij vroeg het lachend, wetend dat ze waarschijnlijk niet vel te doen zou hebben.

Aaricia knikte naar Tobias en glimlachte naar hem. 'En nog plannen voor vanavond?' vroeg hij haar toen lachend. Aaricia dacht na en schudde toen haar hoofd, niet goed begrijpend waarom Tobias moest lachen om die vraag. "Niet echt, Ik wou ook niet te snel lezen." zei ze toen met een glimlach, ze was immers al ruim over de helft en als ze nog veel langer zouden blijven zou ze daarna niet veel meer te doen hebben. Weer twijvelde ze even, "En jij?" vroeg ze hem.

-Tobias-

'Ik ben momenteel hier om jou gezelschap te houden,' antwoordde Tobias. 'En ik ben van plan dat nog wel even vol te houden.' Hij pakte het bord uit Ally's handen en zette het opzij. Vervolgens schoof hij iets dichter naar haar toe. 'Alleen wil ik daarvoor wel weten waarmee je vermaakt wil worden...' Hij legde pakte haar hand met de zijne vast en keek haar glimlachend aan.

Aaricia glimlachte naar Tobias. ze liet het bord uit haar handen gepakt worden en voelde haar hart een sprongetje maken toen hij haar handen vast pakte. 'Alleen wil ik daarvoor wel weten waarmee je vermaakt wil worden...' zei Tobias toen tegen haar terwijl hij haar glimlachend aankeek. Aaricia voelde haar hart sneller kloppen en keek verlegen glimlachend van hem weg met een blos op haar wangen waarna ze voorzichtig weer terug naar hem opkeek vanachter haar wimpers. "Wel eehm.." mompelde ze, hij overrompelde haar er ergens wel mee. "Ik vind het al fijn dat je er bent.." zei ze, openlatend of verder vermaak noodzakelijk zou zijn voor haar.

-Tobias-

'Oh? Hoef ik er alleen maar te zijn?' vroeg hij grijnzend. 'Ik had gehoopt dat je wel naar wat meer verlangde.' Zijn vingers streken plagend over haar huid en hij boog zich voorover om haar te kussen. 'Zoals dat bijvoorbeeld.' Na die woorden kuste hij haar weer en genoot hij van de smaak van haar zoete lippen.

'Oh? Hoef ik er alleen maar te zijn? Ik had gehoopt dat je wel naar wat meer verlangde.' Vroeg hij grijnzend. Aaricia was verbaasd dat hij dat zij, voorheen was hij nog zo boos geworden omdat ze had toegestaan dat hij meer had gedaan en nu.. Ze voelde haar huid tintelen op de plek waar hij haar streelde en toen ze zijn lippen tegen de hare voelde voelde ze dat ze zich vrijwel gelijk al aan hem overgaf. 'Zoals dat bijvoorbeeld.' Zei hij na haar gekust te hebben. Blozend keek Aaricia hem aan en haar hart was sneller gaan kloppen. weer zijn lippen tegen de hare. Gewillig sloot ze haar ogen. In al die jaren had ze nooit veel affectie mogen tonen, nooit had ze verliefd mogen worden, nooit had iemand haar mogen aanraken, kussen, beminnen, nooit. En nu was hij hier, Tobias. en hij deed het gewoon hij kuste haar en het voelde zo goed om geliefd te zijn, zo goed dat iemand om haar gaf. En het voelde geweldig dat het juist hij was op wie ze zelf verliefd was geworden, volledig tegen de regels in. Hoe kon iemand van haar verwachten, dat ze nu nog wist hoe ze zou moeten stoppen. Met haar ogen gesloten kuste ze Tobias voorzichtig terug, blij dat hij niet meer kwaad was, hopend dat hij dat ook niet meer zou worden. want in zijn armen voelde ze zich veilig en geborgen, een gevoel wat voorheen vrijwel onbekend voor haar was geweest ondanks de luxe waarin ze altijd had verkeerd.

-Tobias-

Hij voelde het gelijk toen ze terug kuste en inwendig grijnsde hij triomfantelijk. Ondanks dat hij graag door wilde gaan, onderbrak hij de zoen toch even.
'En weet je het al?' vroeg hij. 'Enkel mijn gezelschap, of toch wat meer?' Hij was zich opeens heel bewust van het meubelstuk waar ze op zaten, maar besloot dat het daarvoor nog te vroeg was. Ze zou hier toch nog lang genoeg blijven om het bed op alle mogelijke manieren uit te proberen, was zijn idee. En wie weet ligt daar haar grens. Tobias wilde voorkomen dat hij te snel zou gaan en daarmee zou riskeren haar helemaal kwijt te raken. Het zou niet de eerste keer zijn dat het zou gebeuren.

Aaricia wilde net voorzichtig iets dichter bij schuiven toen Tobias de kus opnieuw verbrak. Ze opende haar ogen, had ze iets fout gedaan? 'En weet je het al? Enkel mijn gezelschap, of toch wat meer?' Vroeg Tobias haar toen. Ze bloosde en glimlachte verlegen. Oh dit was fout, dit was zo ontzettend fout. Het zou niet mogen maar toch.. het was maar een kus toch? Slechts een onschuldige kus. En het was niet alsof ze haar eer zou verliezen door slechts een kus. "Misschien toch iets meer." Antwoorde ze hem terwijl ze onschuldig maar ondeugend tegelijk naar hem glimlachte. Haar ogen twinkelde terwijl ze Tobias aan keek. Hoewel ze zelf niet goed opnieuw durfde te beginnen hoopte ze, nee wenste ze dat hij haar vlug weer zou kussen. Dat hij zijn armen om haar heen zou slaan en dat zij daar dan veilig in kon schuilen.

-Tobias-

'Mooi,' antwoordde hij, 'want ik was niet van plan het hierbij te laten.' Hij trok haar tegen zich aan en kuste haar weer, deze keer echter wat minder teder en wat meer geleid door lust. Hij dwong haar zachtjes haar lippen vaneen te doen, zodat de kus nog wat diepgaander werd. Ondertussen streelden zijn handen over haar armen en rug, zich langzaam verplaatsend naar haar zij.Hij kon zichzelf inhouden, maar de verleiding was groot om daadwerkelijk uit te testen hoever hij zou kunnen gaan.

Aaricia bloosde en liet zich gewillig tegen Tobias aan getrokken worden. Ze sloot haar ogen en merkte dat de kus minder Teder was als daarvoor. Ergens vond ze dat jammer maar toen ze haar huid voelde tintelen van de aanrakingen van zijn zijn handen maakte het haar niet meer zoveel uit. Ze kroop tegen hem aan en liet haar hand op zijn borstkas rusten. Haar lippen gingen uit een en voorzichtig kuste zij ook hem iets intenser. Ze besloot haar verstand op nul te zetten en te doen wat haar werd in gegeven. Voorzichtig gleed haar tong zijn mond binnen. Ze maakte en zacht, schattig, tevreden geluidje toen zijn handen langs haa zij gleden. Een kus.. slechts ene kus, daar was niets mis mee toch?

-Tobias-

Op het moment dat zij de zoen naar een hoger niveau bracht, maakte dat iet s los in Tobias. Voor hij het doorhad, had hij haar al achterover geduwd op het bed. Verdomme, waar ben je mee bezig? vroeg hij zichzelf af. Hij genoot echter te veel om er een punt achter te zetten. Laat haar maar protesteren als ze niet meer verder wil. De manier waarop het zoenen verder ging gaf haar alleen niet veel kans te reageren op zijn daden. Tobias besloot dat het tijd werd haar wat meer te laten genieten en verplaatste zijn lippen naar haar hals, om zo een lijn omlaag te volgen tot aan de rand van haar bovenstukje. Zijn vingers gleden ondertussen plagend langs de rand van haar rok.

Aaricia schrok toen ze ineens achterover gedwud werd en haar ogen vlogen open. Haar hart ging als een idioot te keer, maar bang voor hem was ze niet. Nee ze hield van hem. ze liet haar armen om hem heen glijden en sloot haar ogen weer toen ze hem verder kuste. Nog steeds was dit immers alleen een.. Zachtjes kreunde ze toen ze een kus in haar hals voelde steeds verder naar beneden. Het voelde nu alsof haar hart elk moment uit haar borstkas kon springen en ze ademde ook wat sneller. ze liet haar armen van hem weg glijden en liet ze niet wetend waar ze anders moesten liggen naast haar hoofd liggen zodat ze er misschien nog kwetsbaarder uitzag als voorheen. haar haar lag als een waaier verspreid over het bed waar ze op lag. Even spande ze zich aan toen ze zijn vingers voelde. Moest ze nu protesteren? hem laten stoppen? Hem zeggen dat hij niet te ver moest gaan? misschien, maar momenteel was ze niet echt in staat nog veel uit te brengen, althans niet veel anders dan zo nu en dan een zachte kreun of een klein piepje om aan te tonen dat wat hij deed beter voelde dan dat zou mogen.

Lunara opende haar ogen. Ze kwam overeind en bekeek de hut nog eens, nu drong het weer tot haar door en ze glimlachte. Ze kwam uit het bed en haalde en borstel door haar haren heen. Omdat ze het harnas wat zij bij het slapen had uitgedaan liever niet zo achter liet, en omdat ze zonder nog minder kleding had om haar huid mee te bedekken besloot ze het ding weer aan te doen. niet dat het echt veel meer bedekte maar toch iets. Rustig liep ze vervolgens naar de deur van de hut om die te openen. ze zou Kyle zo ook weer eens op gaan zoeken.

-Tobias-

Hij had gen idee of ze het doorhad, maar de genietende geluiden die ze maakte spoorden hem enkel aan om verder te gaan. Hij trok haar korset ietsjes omlaag, zodat hij haar bovenstuk fatsoenlijk kon openen en streelde toen met zijn hand over de huid die tevoorschijn kwam, om met zijn lippen hetzelfde spoor te volgen.

Aaricia sloot haar ogen, al die aanrakingen.. Ze merkte niet eens dat Tobias haar bovenstuk los maakte, ja natuurlijk ze voelde wel wat, maar dat het daadwerkelijk dat was had ze niet door. Ze voelde zijn handen op haar huid, intenser dan daarvoor. en toen ze plots doorkreeg waardoor het intenser was voelde ze zijn lippen. haar ogen gingen opnieuw geschrokken weer open en haar handen grepen naar het bed onder zich om zich stevig vast te kunnen houden. Oke, dit ging haar misschien toch wat te ver.. kussen had ze niet erg gevonden maar dit.. Weer klonk er een soort van piep geluidje doordat ze haar kaken op elkaar geklemd had. Ze moest nu stoppen, gewoon een stap terug, Tobias zou het wel begrijpen toch. "T-..T.." stamelde ze. "Tobias.." kreunde ze toen zachtjes, nee ze wilde niet kreunen! ze wilde juist zeggen dat hij moest st- st..oppen!

-Tobias-

De manier hoe zij zijn naam uitsprak maakte dat er een siddering door zijn lichaam trok. Tobias wist dat stoppen er nu niet meer in zat, zeker niet omdat ze hem absoluut niet weigerde. Hij beroerde haar huid nog wat langer met zijn lippen en liet zijn hand onder haar rok door glijden op zoek naar dat speciale plekje. Voor hij eht gevonden had echter hoorde hij iets achter zich, een deur die zich opende. Godverdomme! dacht hij, en snel pakte hij een deken om over Aaricia heen te leggen, maar het was al te laat...

---

-NPC-Kyle-

Hij had geen idee waarom hij zich er zo mee bezig hield, maar voor zijn gevoel duurde het wel erg lang voor Tobias weer terugging. Kyle wist dat addelijke lieden wat langzamer aten dan de meeste werklui, maar zo langzaam...En daar kwam nog bij hoe Tobias had gereageerd voor hij naar binnen ging. Ach misschien zijn ze gewoon wat aan het kletsen... Hoewel die gedachte hem enigszins geruststelde besloot Kyle toch maar even te gaan kijken, of beter gezegd te luisteren. Niet veel later stond hij dan met zijn oor tegen de deur en wat hij hoorde klonk niet echt als een gesprek. Zeker niet als je Tobias' reputatie kent, dacht hij wrang.
Kyle wist niet hoe snel hij binnen moest komen en Tobias van het meisje weg moest sleuren.
'Waar denk jij in godsnaam mee bezig te zijn?' vroeg hij met ingehouden woede, proberend de toestand van de prinses niet op te merken. 'Dat je stadsmeisjes al zwanger maakt is erg genoeg, maar om nu ook zo'n onschuldig meisje te misbruiken...' Kyle sleurde Tobias de kamer uit en zonder er nog een woord aan vuil te maken sloot Kyle hem op in zijn eigen kamer, ver van de prinses vandaan. Het voorrecht om alleen te slapen kan hij nu ook op zijn buik schrijven...
Kyle wist dat hij nu iemand anders zou moeten aanstellen als bewaker, maar tegelijkertijd dat nog geen van de vrouwen teruggekeerd was. Het was immers zijn taak als rechterhand van de kapitein om te weten waar iedereen wanneer uithing. Hij wist echter ook dat het geen slim plan een van de andere mannen aan te stellen als bewaker. Die konden allemaal net zo goed misbruik van haar maken. En haar nu alleen laten leek hem net zo min een goed idee.
Daarom klopte hij maar voorzichtig aan voor hij weer de kamer binnenliep.
'Gaat het een beetje?' vroeg hij voorzichtig, onhandig met zijn handen door zijn haar strijkend omdat hij zichzelf geen houding wist te geven. Terwijl hij in de ogen van het meisje keek vroeg hij zich af hoe iemand ooit de gedachte kon krijgen zo'n verschrikkelijk misbruik van haar onschuld te maken. En tegelijkertijd besefte hij zich maar al te goed wat Tobias in haar gezien had.