Mythica - 

Schimmige toortsen verlichten de gang waar je in loopt, daarbij schaduwen achterlatend die je laten wensen dat je gewoon in het donker liep. Achter je klinkt een schrapend geluid, alsof iets zwaars zich voort probeert te slepen naar je toe. Je draait je om, maar er is niets te zien in het lange stuk gang dat je al achter je hebt gelaten. Waarom liep je ook alweer hierheen? Je vervloekte nieuwsgierigheid? Je drang naar avontuur? Bijna wens je dat je gewoon rechtomkeer had gemaakt toen je de vreemde ingang van de grot zag. Het zag er zo onnatuurlijk uit, zo vreemd en tegelijkertijd zo niet menselijk, dat je wel moest kijken, toch? Plotseling doemt er een deur voor je op, voor je het weet heb je de klink vastgepakt en gaat de deur op een kier...